Short stories
ਲਘੂ ਕਹਾਣੀ – ਚੱਕੀ ਦਾ ਹੱਥਾ
Focus on the Abstract Friends and neglect other factors
I read this in a paper and presented as it is without any modification.
𝔾𝕣𝕖𝕖𝕕 𝕚𝕤 𝕒 𝕦𝕟𝕚𝕧𝕖𝕣𝕤𝕒𝕝 𝕕𝕖𝕤𝕚𝕣𝕖 𝕨𝕚𝕥𝕙 𝕥𝕙𝕖 𝕤𝕒𝕞𝕖 𝕣𝕖𝕤𝕦𝕝𝕥𝕤
ਕਹਾਣੀ ਅਨੁਸਾਰ ਇੱਕ ਇਨਸਾਨ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਮਾਲੀ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਦੁਖੜੇ ਰੋਣ ਲੱਗਾ। ਉਸ ਦੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਧਨ ਚਾਹੀਦਾ ਤੇਰੀ ਸਮੱਸਿਆ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਲਈ। ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਜੀ ਬਸ ਜਰੂਰਤ ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਉਸ ਦੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਚੰਗਾ ਕੱਲ ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ ਉੱਠ ਕੇ ਉੱਤਰ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਦੋ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਜਾਣਾ ਤੇ ਇੱਕ ਟੋਆ ਪੁੱਟਣਾ। ਉੱਥੋਂ ਧਨ ਜਰੂਰ ਮਿਲੇਗਾ ਪਰ ਜੇਕਰ ਘੱਟ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਦੱਖਣ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਜਾਣਾ ਤੇ ਇੱਕ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਚੱਲਣਾ ਉਥੇ ਇੱਕ ਕੁਟੀਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਧਨ ਮਿਲੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਧਨ ਘੱਟ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪੂਰਬ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਜਾਣਾ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਗੁਫਾ ਹੈ ਉੱਥੇ ਵੀ ਧਨ ਮਿਲੇਗਾ। ਪਰੰਤੂ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਨਾ ਜਾਣਾ ਭੁੱਲ ਕੇ ਵੀ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਇਹ ਸੱਜਣ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਨਿਕਲ ਪਿਆ ਧਨ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਤਰ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਗਿਆ ਹੁਕਮ ਅਨੁਸਾਰ ਟੋਇਆ ਪੁੱਟਿਆ ਤਾਂ ਮੋਹਰਾਂ ਦਾ ਘੜਾ ਮਿਲ ਗਿਆ। ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਉਸ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਧਨ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਬਾਕੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆਈ ਅਤੇ ਹੋਰ ਧਨ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਗਿਆ ਤੇ ਕੁਟੀਆ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਘੜੇ ਧਨ ਦੇ ਮਿਲੇ। ਹੋਰ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਤੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ ਹੁਣ ਲੱਗਦੇ ਹੱਥ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਜਾ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਪੂਰਬ ਚ ਗਿਆ ਤਾਂ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਸੱਤ ਘੜੇ ਧਨ ਦੇ ਮਿਲੇ। ਹੁਣ ਉਹ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਤਰ ਚ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕ ਘੜਾ ਧਨ ਦਾ , ਦੱਖਣ ਗਿਆ ਤਾਂ ਚਾਰ ਘੜੇ ਧਨ ਦੇ , ਪੂਰਬ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸੱਤ ਘੜੇ ਧਨ ਦੇ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਪੱਛਮ ਜਾਂ ਤੋਂ ਕਿਓਂ ਮਨਾ ਕੀਤਾ ਜਰੂਰ ਉੱਥੇ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਕਿਤੇ ਜਿਆਦਾ ਧਨ ਹੋਵੇਗਾ। ਚੱਲ ਪਿਆ ਜੀ ਸੱਜਣ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਕੀ ਵੇਖਦਾ ਕਿ ਇੱਕ ਬੰਦਾ ਚੱਕੀ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਚੱਕੀ ਵਿੱਚੋ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਮੋਹਰਾਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਢੇਰ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ ਧਨ ਦੇ। ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਇਹ ਕੀ ? ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਯੋਗਾ ਤਾਂ ਕਾਫੀ ਧਨ ਹੋ ਗਿਆ ਜੇ ਚੱਕੀ ਤੁਸੀਂ ਫੇਰਨੀ ਤਾਂ ਲੈ ਲਵੋ ਹੱਥਾ। ਜਦੋਂ ਹੀ ਇਸ ਨਵੇਂ ਆਏ ਸੱਜਣ ਨੇ ਚੱਕੀ ਦਾ ਹੱਥਾ ਪਕੜਿਆ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਿਆ ਤੇ ਕਾਬੂ ਆ ਗਿਆ। ਘਬਰਾ ਕੇ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਾ ਪਹਿਲੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਇੱਹ ਕੀ ਲੀਲਾ ? ਪਹਿਲੇ ਬੰਦੇ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਤੇਰੇ ਵਾਂਗ ਲਾਲਚ ਬੱਸ ਹੋ ਕੇ ਇਥੇ ਆਇਆ ਸੀ 12 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਚੱਕੀ ਚਲਾਉਂਦਿਆਂ। ਤੁਸੀਂ ਆਏ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਮਿਲੀ। ਨਵਾਂ ਆਇਆ ਸੱਜਣ ਪੁੱਛਦਾ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਕਦੋਂ ਮਿਲੇਗੀ।
ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਾਲਚੀ ਬੰਦਾ ਚੱਕੀ ਦਾ ਹੱਥਾ ਪਕੜੇਗਾ ਉਸ ਵਕਤ ਮਿਲੇਗੀ ਆਜ਼ਾਦੀ – ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ ਬੋਲਿਆ।
Focus on the Abstract Friends and neglect other factors
I read this in a paper and presented as it is without any modification.
𝔾𝕣𝕖𝕖𝕕 𝕚𝕤 𝕒 𝕦𝕟𝕚𝕧𝕖𝕣𝕤𝕒𝕝 𝕕𝕖𝕤𝕚𝕣𝕖 𝕨𝕚𝕥𝕙 𝕥𝕙𝕖 𝕤𝕒𝕞𝕖 𝕣𝕖𝕤𝕦𝕝𝕥𝕤
Short story – The hand of the mill
According to the story, a man went to his Guru and started crying because of his financial situation. His Guru asked how much money was needed to solve your problem. He said please just meet the need. His Guru said it is better to get up early tomorrow morning and go two kilometers to the North and dig a hole. You will definitely get money from there but if it seems less then going South and walking one kilometer will get money in a hut there. If even after acquiring it, the money seems to be less, then going one kilometer to the East, there is a cave, there will also be money. But not go to the West.
The next day, the gentleman left early in the morning in search of money. First of all, according to the order going North, the hole was dug and then a pot of seals was found. Happily, he had more money than he needed. But he remembered that Guru’s also told him there is more money and went South to get more money and found four pots of money in the hut. I was happier and started thinking that now I would go East. Went East and found seven pots of money in the cave. Now he began to analyze, first, he went to the North, then to one jar of money, then to the South, then four jars of money, then to the East, then seven jars of money. Why did Guru Ji refuse from the West or there must be much more money than that. What did he see in the west, a man is driving a mill and gold seals are coming out of the mill. There are piles of money all around. He asks the first man what is this? The old man started saying that I have collected a lot of money. As soon as this newly arrived gentleman grabbed the hand of the mill, his hand stuck him and came under control. Panicked, he asked the first man, “What is this?” The first man said that greed brought him here 12 years ago and is moving this mill. When you came, I got freedom.
The newcomer asks when I will get freedom.
When a person more greedy than you holds the hand of a mill, then you will get freedom – said the first man.
ਲੁਕਿਆ ਖਜ਼ਾਨਾ
ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਵਾਲੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਦੁਬਈ ਤੋਂ ਆਈ Rechargeable ਟਾਰਚ ਵਾਂਗ ਪੇਟੀ ਚ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਰੱਖਣ ਲਈ ਹੁੰਦੀਆਂ।
ਦੁਬਈ ਵਾਲੀ ਟਾਰਚ ਦੀ ਗੱਲ ਕਿਓਂ ਲਿਖੀ ? ਜਦੋ repair ਕਰਦਾ ਸੀ shop ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ rechargeable ਟਾਰਚ Repair ਲਈ ਆਉਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਸੀ, ਜਦੋ ਦੀ ਦੁਬਈ ਤੋਂ ਭੇਜੀ ਪੇਟੀ ਚ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਅੱਜ ਲੋੜ ਪੈਣ ਤੇ ਕੱਢੀ ਤਾਂ ਚਲੀ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਅੱਗੋਂ ਦਸਣਾ ਜੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ frequently ਚਾਰਜ ਤੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਨਾ ਕਰੋ ਬੈਟਰੀ dead ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਦੁਵਾਰਾ ਚਾਰਜ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਨਵੀਂ ਪਾ ਦਿਆਂਗਾ ਪਰ ਪੇਟੀ ਚ ਨਾ ਰੱਖਣਾ , ਵਰਤੋਂ ਚ ਲਿਆਣਾ ਤੇ charge ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ।
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਕਿਸੇ ਪੰਜਾਬੀ ਅਖਵਾਰ ਚ ਪੜੀ ਸੀ। ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਸੱਜਣ ਦਾ ਨਾਮ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਵੇ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ Contact ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਮ ਲਿਖਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੂਬ ਹੂ ਯਾਦ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਰ content ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਨਹੀਂ ਵਿਗੜੇਗਾ।
ਕਹਾਣੀ ਮੁਤਾਬਿਕ ਇੱਕ ਭਗੌੜੇ ਫੌਜੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖਜ਼ਾਨੇ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ ਲੱਭਿਆ। ਉਹ ਆਪ ਭਗੋੜਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਉਹ ਨਕਸ਼ਾ ਇੱਕ ਧਾਰਮਿਕ ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਕਵਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੱਤਾ। ਕਾਫੀ ਸਾਲ ਗੁਜ਼ਰ ਗਏ ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਖਜ਼ਾਨੇ ਨੂੰ ਪਾਕੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹੋਣਗੇ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤਰੱਕੀ ਕਰ ਗਿਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਵੇਖਿਆ ਉਸ ਦੀ ਦਿੱਤੀ ਪੁਸਤਕ ਇਕ ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਨ ਤੇ ਸਜ਼ਾ ਕੇ ਉਸਦੀ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਖਜ਼ਾਨੇ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਉਸ ਪੁਸਤਕ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
क़ीमती किताबों को दुबई से आई रिचार्जेबल टॉर्च की तरह एक पेटी में सभाल कर ही रखा जाता है , वरतो में कौन लाता है ।
मैने दुबई से आई टॉर्च के बारे में क्यों लिखा? जब मैं मरम्मत करता था तो दुकान पर मरम्मत के लिए रिचार्जेबल टॉर्च मेरे पास आती थी। पूछने पर पता चलता था कि इसे दुबई से भेजे गए एक डिब्बे में रखा गया था। आज जरूरत पड़ी तो निकाला पर चली नहीं । मैं आपको बता दूं कि यदि आप उन्हें बार-बार चार्ज नहीं करते हैं, तो बैटरी मर जाएगी और यह फिर से चार्ज नहीं होगी। अब नया लगाऊंगा लेकिन पेटी में मत रखना, इस्तेमाल करना और चार्ज करते रहना
एक कहानी के अनुसार , एक भगोड़ा सैनिक को खजाने का नक्शा मिल जाता है। भगोड़ा होने के कारण वह स्वयं अपने शहर नहीं जा सकता था। उसने उस नक्शे को एक धार्मिक पुस्तक के कवर पर रख दिया और उसे अपने शहर में पहुँचा दिया। कई साल बीत गए, उसने सोचा कि अब उसे जाकर अपने शहर को देखना चाहिए। खजाने कपो पाकर शहर के लोग बहुत खुश होंगे और शहर विकास की राह पर होगा। जब वह नगर में गया, तो उसने देखा कि उसके दुवारा भेजी गई पुस्तक को एक धार्मिक स्थान पर स्थापित कर उसकी पूजा की जा रही है। खजाने के बारे में किसी को कुछ पता नहीं था क्योंकि उन्होंने वह किताब नहीं खोली थी